Moje małe dzieci, poza ogromem innych wzruszeń i radości, dały mi też przyjemność (obowiązkowego i codziennego) kontaktu z przyrodą.
Dzień bez spaceru - dniem straconym!
Jako, że nie należę do zagorzałych piechurów, początkowo (czyli jakieś 5 lat temu) był to raczej obowiązek, z czasem nabrał cech rozrywkowych. W końcu także edukacyjnych - dociekliwość i ciekawość dziecięca nie zna granic! Jakże mi teraz brakuje, pamiętanej z dzieciństwa, serii książek "Co słonko widziało"!
W okolicy mam do wyboru kilka tras spacerowych. Dwie, te bardziej eko, "zahaczają" o parki i właśnie w jednym z nich od kilku dni obserwowaliśmy prześliczny spektakl kwitnących mniszków lekarskich, zwanych mleczami.
Co dzień mówiłam sobie, że muszę sfotografować ten wiosenny wybuch.
Co dzień obiecywałam sobie, że jutro już na pewno zabiorę aparat.
Co dzień orientowałam się, że znowu zapomniałam.
Aż dziś wchodzimy, a tu pan z kosiarką rozpoczyna dzieło zniszczenia.
Cóż, zdjęcia zrobiłam "komórką",
pan, uśmiechając się pod wąsem, uprzejmie poczekał,
a ja po raz kolejny sama przed sobą postanawiam poprawę. Carpe diem!
Jaki piękny park! Super, że możesz spacerować w takim pięknym miejscu!
OdpowiedzUsuńKsiążeczek "Co Słonko widziało" nie tylko Tobie brakuje...