Co się dzieje, kiedy się nic nie dzieje?

Mało wpisów blogowych, mało prac do pokazania.
Zaniedbuję bloga i mało komentuję u innych.

A wszystko przez zmartwienia - przyszły, skumulowały się i nie chcą odejść. I jakoś trudno mi wykrzesać z siebie radość i energię. Choroba bardzo mi bliskiej i niezwykle ważnej dla mnie osoby - mojego Taty - sprawiła, że smutek stał się moim (naszym) wiernym towarzyszem. Wyniki się poprawiają, ale ciągle tkwimy w niepewności. Ciężko jest być obok, nie mogąc pomóc. Gorzej oczywiście jest być w środku tego wszystkiego. Ale nie smęcimy tak przez cały czas ;) Tylko ostatnio tak mnie dopadło... I tak, jak nie lubię pisać/mówić o sobie, to chyba mi dobrze to zrobiło.

Miał to być post z kartką, ale teraz mi nie pasuje. Zapraszam jutro.

A teraz siadam do pięknych papierów z UHK Gallery (czy ja się już chwaliłam, że wygrałam candy???). Trafiła mi się niezła gratka, trzeba to ładnie wykorzystać:)

Pozdrawiam wszystkich cierpliwie czekających na kolejne posty:)